„Membra Jesu nostri patientis sanctissima” („Najświętsze członki naszego cierpiącego Jezusa”)
18 września 2015 r., Sala Kolumnowa Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
„Membra Jesu nostri patientis sanctissima” („Najświętsze członki naszego cierpiącego Jezusa”) to cykl 7 krótkich kantat, skomponowanych przez Dietricha Buxtehudego w 1680 r. Trwający ok. 1 godziny utwór uznawany jest za pierwsze luterańskie oratorium muzyczne. Tekst opiera się na średniowiecznym hymnie „Salve mundi salutare”, opisującym mękę Chrystusa. Siedem części dzieła odpowiada siedmiu ranom Ukrzyżowanego: stopom, kolanom, dłoniom, bokowi, piersiom, sercu i głowie. Każdą z części rozpoczyna i kończy krótka sinfonia (część instrumentalna) oraz chór z tekstami biblijnymi, odwołującymi się do ran Chrystusa. Kolejne zwrotki hymnu „Salve mundi salutare” wykonywane są prze piątkę solistów.
Wykonawcy:
Dagmara Barna (sopran)
Joanna Lalek (sopran)
Karolina Kuklińska (mezzosopran)
Przemysław Borys (tenor)
Maciej Falkiewicz (bas)
Zespół Gradus ad Parnassum pod kierunkiem Krzysztofa Garstki – klawesyn
Michał Piotrowski, Joanna Gręziak – skrzypce
Maria Ślipska – wiolonczela
Anna Kowalska – teorba
Krzysztof Garstka – klawesyn
Barbara Świderska – pozytyw
Chór Kameralny Collegium Musicum Uniwersytetu Warszawskiego
Andrzej Borzym – dyrygent